Wystawa „Między sztuką a sercem – akwarelowa opowieść o Pani na Puławach” to owoc spotkania dwóch kobiet, pomysłodawczyń wystawy: p. Honoraty Mielniczenko dyrektor Muzeum Czartoryskich w Puławach i p. Anny Fic-Lazor członkini Grupy Lubelskiej.

Rok 2025 został ogłoszony przez Radę Miasta Puławy Rokiem Księżnej Izabeli Czartoryskiej, a zorganizowana przez Muzeum wystawa to hołd dla tej wybitnej postaci. Kuratorami wystawy są Dariusz Płecha (Grupa Lubelska), Marcelina Lubawa (Muzeum Czartoryskich w Puławach).

Wystawa została otwarta 13.09.2025r. wpisując się w obchody 33 edycji Europejskich Dni Dziedzictwa.

Księżna Izabela Czartoryska to niezwykła kobieta, która zapisała się w na kartach historii jako mecenaska kultury, patriotka, literatka, założycielka romantycznych ogrodów, ale przede wszystkim jako twórczyni pierwszego na ziemiach polskich muzeum o charakterze narodowych – Świątyni Sybilli. To tam księżna zgromadziła pamiątki narodowe świadczące o chlubnej przeszłości Polski, w myśli hasła widniejącego nad wejściem do Świątyni Sybilli: PRZESZŁOŚĆ-PRZYSZŁOŚCI.

28 artystów – akwarelistów z kraju i zza granicy należących do Grupy Lubelskiej chcąc uczcić 280. rocznicę urodzin tej niezwykłej kobiety stworzyli blisko 60 prac inspirując się jej życiem, dokonaniami i pozostawionym przez nią dziedzictwem.

Grupa Lubelska – to nieformalna nazwa artystów akwarelistów związanych z Lubelszczyzną poprzez miejsce urodzenia, zamieszkania, czy miejsce ukończenia edukacji artystycznej. Do zaprezentowania swoich dzieł zostali zaproszeni również goście/Przyjaciele: Honorata Mielniczenko – dyrektor Muzeum Czartoryskich w Puławach (absolwentka Państwowego Liceum Sztuk Plastycznych im. C.K Norwida w Lublinie, a także historii sztuki na KUL w Lublinie oraz muzealnictwa na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie), Paweł Maj – prezydent Miasta Puławy (absolwent Liceum Sztuk Plastycznych w Lublinie oraz Wydziału Architektury Krajobrazu Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie) oraz Jadwiga „Inka” Zamoyska praprapra…wnuczka księżnej Izabeli Czartoryskiej i córka ostatnich hrabiów Zamoyskich i właścicieli Pałacu w Kozłówce.

Prezentowany zbiór prac jest niezwykle różnorodny. Począwszy od odwzorowanych z fotograficzną dokładnością pejzaży uwieczniających dziedzictwo architektoniczne księżnej Izabeli Czartoryskiej pozostawione w Puławskim parku m.in. Świątynia Sybilli, Dom Gotycki, Altana Chińska, Domek Aleksandryjski, Pałac Marynki;

po portrety księżnej te realistyczne, oparte na niezwykłej wrażliwości po symboliczne, wielobarwne na granicy surrealizmu, groteski czy w końcu te stworzone przy pomocy sztucznej inteligencji. Artyści, każdy na swój unikalny sposób, pochylili się nad bogatym życiorysem księżnej, a przede wszystkim nad jej wizjonerską działalnością.

Wydarzeniem towarzyszącym wystawie był spektakl malowania na żywo obrazu pt. „Artyści Izabeli” przez wybitnych artystów z Grupy Lubelskiej (Dariusza Płechę i Tatianę Majewską) na podstawie szkiców stworzonych przez Artura Gołębiowskiego znakomitego ilustratora, rysownika i malarza.

Malowane dzieło to poliptyk o wymiarach 90x360cm, składający się z 4 płócien, powstający przez wiele godzin na oczach publiczności w Sali Gotyckiej Pałacu Czartoryskich w Puławach.

Finał malowania nastąpił podczas wernisażu. Nawiązując do historii bogatego i wielowątkowego życia księżnej, która była mecenaską kultury, a dwór Czartoryski skupiał wielu artystów, na płótnach artyści umieścili malarzy: Jana Piotra Norblina i Aleksandra Orłowskiego, kompozytora Wincentego Lessla, poetę Franciszka Dionizego Kniaźnina oraz dramaturga i pisarza Juliana Ursyna Niemcewicza, a także architekta Christiana Piotra Aignera. Całość kompozycji metaforycznie łączy postać księżnej Izabeli Czartoryskiej. Ukończone dzieło zostało przekazane przez artystów do Muzeum Czartoryskich w Puławach.

Historycznym wydarzeniem podczas wernisażu wystawy był również dar repliki Szkatuły Królewskiej wykonanej przez lubelskich bursztynników pod kierunkiem dr Lucjana Gazdy. To Szkatuła Królewska była niegdyś najcenniejszym skarbem kolekcji księżnej Izabeli Czartoryskiej, w której gromadziła regalia i pamiątki po polskich królach i władcach.